P E R SP E R S B E R I C H T E N  



WORLD WIDE VIDEO FESTIVAL
PERSBERICHT

3 juni 2004

Okwui Enwezor opent World Wide Video Festival

Op donderdag 10 juni 2004 om 11 uur s’ochtends gaat het festivalgebouw open voor het publiek. De officiële opening van de 21e editie van het World Wide Video Festival voor genodigden en pers is één dag eerder: op woensdag 9 juni om 16.30 uur. Martijn Sanders (voorzitter World Wide Video Festival) en Okwui Enwezor (curator, kunstcriticus en directeur Documenta XI) openen het festival en gaan in hun toespraak in op het ridicule advies van de Raad voor Cultuur en het belang van platforms voor internationale mediakunst. De Raad adviseert de staatsecretaris voor Cultuur om het World Wide Video Festival niet op te nemen in het Kunstenplan 2005-2008 en de subsidie stop te zetten. Dit advies is niet gemotiveerd door bezuinigingen, maar de Raad komt er rond voor uit dat ze het World Wide Video Festival niet van belang vinden. Wij zijn een ander mening toegedaan.

Internetprovider XS4ALL maakt het mogelijk dat de openingstoespraken live te volgen zijn via de website van het festival (www.wwvf.nl). Op www.wwvf.nl/support kunt u naast het advies van de Raad voor Cultuur ook de reacties van publiek, kunstenaars en professionals vinden op het advies van de Raad voor Cultuur en de reactiebrief van het World Wide Video Festival aan de staatssecretaris voor Cultuur.

Aansluitend op de toespraken is de opening en bezichtiging van de tentoonstelling Double Vision. Double Vision omvat elf installaties bestaande uit twee of meer schermen. Met werk van onder andere: Pierre Huyghe (Frankrijk), Wang GongXin (China), Stan Douglas (USA), Harun Farocki (Duitsland), Sebastián Díaz Morales (Argentinië/ Nederland), Martijn Veldhoen (Nederland), Ange Leccia, Kurt d’Haeseleer (België), Tracey Rose (Zuid-Afrika), Franck Scurti (Frankrijk) en Aernout Mik (Nederland).

In het openingsweekend van het festival zijn drie RGB / live events geprogrammeerd met optredens van de band 310K, Kurt d’Haeseleer met zijn laptopband, en een cineconcert van Edgar Pêra met zijn band Dead Combo. Van Kurt d’Haeseleer is ook de installatie Lullaby te zien en de wereldpremière van de installatie voor vier projectieschermen S*CKMP. Het festival toont een overzicht van het videowerk van Edgar Pêra. Voorts in het openingsweekend 5 maal World Wide Main, de overkoepelende titel voor de programma´s met recente internationale videoprodukties. In het Meet-the-Artist programma gesprekken met Marc Bijl, Harun Farocki, Edgar Pêra en Wang GongXin. Op de ochtenden van vrijdag 11 en zaterdag 12 juni Pixels & Frames: een introductie in de mediakunst van Nam June Paik - de internationaal erkende Koreaanse pionier van de videokunst - tot hedendaagse net-art.

Ruim veertig van de deelnemende kunstenaars zijn in het openingsweekend aanwezig en beschikbaar voor interviews. De kunstenaars Marcelo Tas, Steve Fagin, Carlos Nader en Éder Santos arriveren een week later. Voor een overzicht van aanwezige kunstenaars zie www.wwvf.nl/pers

Dit persbericht, voorgaande persberichten, biografiën van kunstenaars, beeldmateriaal en het accreditatieformulier is digitaal verkrijgbaar op www.wwvf.nl/pers.
Het beeldmateriaal kan vrij worden gebruikt voor publicatie mits vergezeld van de titel van het werk en de naam van de kunstenaar(s).

top of page

Bijlage: Persbericht Double Vision
 De double / triple projection, twee of drie, naast of boven elkaar geplaatste beelden, speelt een bijzondere rol in de geschiedenis van de mediakunst. Het is een bekend gegeven: zo plaatsen bijvoorbeeld ook nieuws- en muziekzenders als CNN en MTV verschillende beelden en teksten naast en over elkaar. Kunstenaars houden zich echter vooral bezig met de vraag hoe twee of meer geprojecteerde beelden zich verhouden tot elkaar en tot de toeschouwer. Daarbij speelt ook het ruimtelijke aspect van de dubbelprojectie een belangrijke rol. Essentieel is de vraag: wat is de toegevoegde waarde van twee of drie projecties, in plaats van één? De tentoonstelling Double Vision onderzoekt deze formele, esthetische en inhoudelijke aspecten van het meervoudige beeld. De titel Double Vision verwijst ook naar het unieke karakter van de tentoonstelling. In de zalen zal namelijk in de avonduren een ander werk te zien zijn dan overdag. Er zijn dus op één dag twee tentoonstellingen te bezichtigen.

top of page

Bijlage: Persbericht World Wide Main
Het festival presenteert een tiental programma’s met een selectie van de meest bijzondere, recente single-screenproducties. Het merendeel is gemaakt in 2003, een enkele dateert nog uit 2001. World Wide Main is te zien in het Auditorium waar dagelijks wisselende zaalvoorstellingen plaatsvinden, vaak in aanwezigheid van de kunstenaars.
  • World Wide Main 1 en 2: een gevarieerde selectie met korte producties die interessant, ontroerend, vernieuwend, of mooi zijn. Het valt bij de eerste selectie op dat in een tijd waarin digitale video domineert, kunstenaars steeds vaker gebruik maken van de karakteristieke eigenschappen van film. In de video’s uit World Wide Main 2 overheerst de zwarte humor en een satirische kijk op het leven en de beeldende kunst.
  • World Wide Main 3 presenteert video’s met een analytische en een persoonlijke visie op relaties en vriendschap of het ontbreken daarvan.
  • World Wide Main 4 gaat over reizen in de breedste zin van het woord.
  • World Wide Main 5: Deze kunstenaars werken met acteurs om 'het acteren' en de psychologische processen die daarmee gepaard gaan te analyseren. Zo gebruikt Gidley een klassieke narratieve structuur en in Bingo Show zijn de 'acteurs' presentatoren van een spelprogramma.
  • In World Wide Main 6 bieden Amerikaanse kunstenaars een ander perspectief op historische en recente ontwikkelingen en creëren nieuwe verhalen door te spelen met feiten en fictie.
  • World Wide Main 7: Een verzameling korte experimentele documentaires gemaakt in Senegal, Iran, Mexico, Bosnië-Herzegovina en Israël. Het zijn bijzondere, poëtische, of confronterende verhalen/ impressies/ beelden die onlosmakelijk zijn verbonden met de mensen en de lokale cultuur van de plek waar de kunstenaar heeft gefilmd.
  • Met World Wide Main 8 en World Wide Main 10 presenteren we twee premières. Ten eerste de Europese première van Tiny Plastic Rainbow (2003), de eerste digitale speelfilm van Jennifer Reeder. Ten tweede de wereldpremière van de experimentele, lange documentaire Black and White (2004) van Carlos Nader over de rassenverhoudingen in Brazilië.
  • World Wide Main 9: De wereldpremière van de experimentele lange documentaire Black and White van Carlos Nader over de rassenverhoudingen in Brazilië.
  • World Wide Main 10: Een verzameling recente werken van Chinese kunstenaars. Een voorproefje van de World Wide Focus op China in 2005.
  • World Wide Main 11: Public Lighting, de nieuwe film van de toonaangevende Canadese avant-garde kunstenaar Mike Hoolboom.

top of page

Bijlage: Persbericht Edgar Pêra
Edgar Pêra (1960) is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de huidige generatie Portugese experimentele filmers. Zijn werk is echter nauwelijks buiten Portugal te zien. Pêra’s jonge, gevarieerde oeuvre bestaat uit documentaires, videoproducties, korte en lange films. World Wide presenteert een retrospectief van zijn werk met zes films, waaronder de wereldpremière van de film Guittarra com pessoas la dentro (2004), en een live performance. Zijn werk bevat zowel een politieke als een filosofische dimensie. Pêra behandelt zijn onderwerpen met veel humor, soms grenzend aan slapstick. Serieuze thema’s worden afgewisseld met kluchtige scènes. Zijn beeldtaal refereert aan oude stomme films en de Russische en Duitse vooroorlogse cinema. Pêra’s films zijn persoonlijk, kritisch, beeldend, doordrenkt met ironie, maar vooral poëtisch.

top of page

Bijlage: Persbericht Kurt d'Haeseleer
Het 21ste World Wide Video festival besteedt dit jaar speciale aandacht aan het werk van de jonge Belgische kunstenaar Kurt d’Haeseleer. Sinds enkele jaren werkt Kurt d’Haeseleer (1974) vanuit het Brusselse collectief De Filmfabriek, waar hij regelmatig de videografie voor multimediale theater- en dansprojecten voor zijn rekening neemt. Zijn (solo)werk is gebaseerd op digitale montage- en productietechnieken, maar het eindresultaat overstijgt de techniek volkomen. De kracht van zijn werk is dat hij fantastische, organische en associatieve beelden creëert uit schijnbaar alledaagse opnamen. Als een digitale alchemist wekt hij de pixelmaterie tot leven en brengt een beeldenstroom op gang. De diversiteit van zijn werk wordt onderstreept door het feit dat zijn ‘Solo’ zich met twee installaties, een performance en een videotape in verschillende onderdelen van het festival manifesteert.

S*CKMYP (2004), te zien in het Double Vision programma, is een experimentele loungefilm voor vier projectieschermen gebaseerd op een tekst van de Belgische dichter Peter Verhelst. S*CKMYP hypnotiseert de toeschouwer met een digitaal beeld- en klankuniversum. De circulaire architectuur van de installatie, en de stroom van gesproken tekst en eindeloos transformerende beelden creëren een soort opschorten van de tijd. De elektronische muziek van Köhn, het project van de Belgische componist Jurgen Deblonde, vormt daarbij een indringende soundscape waarin de hypnotiserende stem van Verhelst als een mantra voortborrelt. Beeld en geluid creëren een audiovisuele vortex, die de bezoeker onderdompelt in een digitale koortsdroom.
De titel is afkomstig uit het gedicht ‘Verhemelte’ en hoewel Verhelst zelf niet veel loslaat over de betekenis ervan, zegt d’Haeseleer zelf:
“(...) het heeft wel iets van een geperverteerde suburbane hiphoplyric die onherkenbaar getransformeerd is. Bovendien past de titel goed bij de lichamelijkheid van Peters schrijven. Het geeft een soort van f*ck u - gevoel aan het werk, en het is zo ook dat ik aan de beelden werk en Köhn aan de muziek, we proberen een soort overtreffende stap van 'videolyriek' te bereiken, iets waarbij je enkel iets kan zeggen in de trant van " eat this(...) ".

Lullaby (2003) is een performance-installatie, waarin d’Haeseleer het thema ‘slapeloosheid’ op speelse wijze verkent met live projecties en muziek. Samen met Wies Hermans en muzikant TUK (Guilaume Graux) verzorgt hij in een tentje een audiovisuele jukebox waarin de bezoeker kan plaatsnemen en een slaaplied op maat kan aanvragen. De tent werkt als een groot projectiescherm, waarop, naast de videobeelden en tekstprojecties, ook de schaduwen van de inzittenden, mede een verhaal vertellen.

RGB Live event: Samen met muzikant/componist TUK zal Kurt d’Haeseleer live zijn beelden mixen in samenspel met TUK’s soundscapes. d’Haeseleer geeft aan dat dit soort live-events voor hem belangrijk zijn omdat hij daarin vrij kan improviseren met nieuwe beelden en technieken.

File (2002) is een videoclip, essay, actiefilm, sociologische studie, documentaire, soap, reclamespot en een hermetische brok sensaties ineen. File tast de bandbreedte tussen representatie en immersie af en laat een complexe wereld zien. Hoewel aan het begin en eind een narratieve lijn lijkt te bestaan, over een relatie tussen twee mensen die elkaar verliezen, bestaat het centrale deel vooral uit een abstracte roadtrip.

Biografie
Kurt d'Haeseleer werd geboren in Anderlecht in 1974. hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Leuven en film/video aan het Institut Saint-Luc te Brussel. Hij werkt als onafhankelijk videomaker vanuit de Filmfabriek te Brussel.

Waar en wanneer?
S*CKMYP is het hele festival te zien, dagelijks van 11.00 tot 24.00 uur op de 8ste verdieping. Lullaby is te zien op donderdag 10 juni van 20.00 uur – 23.00 uur, vrijdag 11 juni van 14.00 – 15.00 uur en zaterdag 12 juni van 20.00 – 23.00 uur, entreehal 11e etage.
File is op 11 juni te zien in de Project Room. Het concert van Kurt d’Haeseleer vindt plaats in het Auditorium op zaterdag 11 juni om 22.00 uur. Noot voor de redactie (niet voor publicatie)

Persinformatie
Lucienne Dunnewijk
Keizersgracht 462
1016 GE Amsterdam

T: 020 420 77 29
F: 020 421 38 28
E: pers@wwvf.nl
W: www.wwvf.nl/pers

Dit persbericht, beeldmateriaal en het accreditatieformulier is digitaal verkrijgbaar op www.wwvf.nl/pers. Het beeldmateriaal kan vrij worden gebruikt voor publicatie mits vergezeld van de titel van het werk en de naam van de kunstenaar(s).

Wij stellen het zeer op prijs wanneer u ons een exemplaar van uw publicatie toezendt.


Top of Page