24 februari 2004

21. World Wide Video Festival
10 - 20 juni 2004
• Over het 21e World Wide Video Festival
• Double Vision - double / triple projections
• Solopresentatie Kurt d'Haeseleer
• Anna Sanders Films
• Single-screen programma’s
• Meet-the-artist
• Praktische Informatie

Met werk van onder andere Andy Warhol, Aernout Mik, Harun Farocki, Tracey Rose, Sebastián Díaz Morales, Pierre Huyghe en Kurt d’Haeseleer.

Op donderdag 10 juni start in POST CS (het voormalige TPG gebouw) nabij het Centraal Station Amsterdam, de 21e editie van het World Wide Video Festival, hét jaarlijkse internationale festival voor de mediakunst. Gedurende tien dagen presenteert World Wide werk van ruim honderd kunstenaars uit dertig verschillende landen en worden recente internationale ontwikkelingen getoond. Het festivalprogramma bestaat uit verschillende onderdelen. Zo wordt onder andere de tentoonstelling Double Vision over de unieke rol van de dubbelprojectie in de mediakunst, met werk van Andy Warhol tot heden gepresenteerd. Daarnaast kan de bezoeker in het Auditorium en de World Wide Media Lounge zelf kiezen uit een grote, internationale selectie van nieuwe video’s. Ook is er een solotentoonstelling van de jonge Belgische kunstenaar Kurt d’Haeseleer en een special rond de bijzondere productiemaatschappij Anna Sanders Films. Tevens is er een Focus op Zuidoost-Europa en zijn er diverse persoonlijke presentaties door kunstenaars.

Een groot aantal van de kunstenaars is op het festival aanwezig en kunnen worden geïnterviewd.

Hieronder volgen korte beschrijvingen van de verschillende onderdelen.

Beginpunt in de tentoonstelling is Andy Warhol’s Outer and Inner Space (1965); zijn eerste werk op twee schermen en een zeer vroeg voorbeeld van videokunst. In dit werk combineert Warhol experimentele technologie en multi-screen structuren om zo een meervoudig film- en videoportret te creëren van Edie Sedgwick, Warhol’s filmster.
Outer and Inner Space analyseert op sublieme wijze de twee zo verschillende mediawerelden van televisie/video en film.

De dubbelprojectie The Third Memory (1999) van Pierre Huyghe gaat over de reconstructie van een spectaculaire mediagebeurtenis uit 1972. Op 22 augustus van dat jaar berooft John Wojtowicz een bank in Brooklyn om met de buit de sekseoperatie van zijn vriend te kunnen betalen. De overval en gijzeling worden live uitgezonden op TV.
Regisseur Sidney Lumet maakt naar aanleiding van de gebeurtenissen de quasi-realistische speelfilm Dog Day Afternoon (1975), met Al Pacino als de bankovervaller.
Bijna dertig jaar later vraagt Huyghe de échte John Wojtowicz om de overval te reconstrueren en na te spelen op basis van zijn eigen herinneringen. Door middel van de dubbelprojectie toont Huyghe de complexe interactie tussen: de feitelijke gebeurtenissen, de live-verslaggeving door de media, de op waarheid gebaseerde fictie van de film en het subjectieve geheugen van Wojtowicz. De toeschouwer maakt zijn eigen verhaal.

Double Vision is een onderzoek naar de formele, esthetische en inhoudelijke aspecten van het meervoudige beeld. Want dubbelprojectie roept een aantal fundamentele vragen op met betrekking tot de intrinsieke kwaliteiten van film en video. Zoals wat is de betekenis van montage, tijd en ruimte en wat is de relatie die de twee beelden met elkaar aangaan. De titel Double Vision verwijst ook naar het unieke karakter van de tentoonstelling. In de tentoonstellingszalen zal namelijk in de avonduren een ander werk te zien zijn dan overdag. Er zijn dus op een dag twee tentoonstellingen te bezichtigen.

Double Vision omvat rond de twintig werken. Naast Outer and Inner Space en The Third Memory wordt werk getoond van o.a. Bruce Nauman (USA), Tracey Rose (Zuid-Afrika), Sebastián Díaz Morales (Argentinië/Nederland), Wang Gong Xin (China), Harun Farocki (Duitsland), Franck Scurti (Frankrijk) en Aernout Mik (Nederland).

De eerste installatie Lullaby (2003) is een performance-installatie over slapeloosheid. Naast de visuals van Kurt d'Haeseleer bestaat het werk uit live tekstprojecties van Wies Hermans en muziek van Guillaume Graux. De toeschouwer neemt plaats in een tentje en wordt visueel en muzikaal in slaap gewiegd. De tent wordt gebruikt als een groot projectiescherm waardoor ook de omstanders buiten kunnen meegenieten. Bij Lullaby vertellen zowel videobeelden als ook de schaduwen van de inzittenden een verhaal.

Op dit moment werkt d’Haeseleer nog aan de voltooiing van de tweede video-installatie. S*CKMYP is een experimentele loungefilm voor vier projectieschermen gebaseerd op een tekst van de Belgische dichter Peter Verhelst met elektronische muziek van Köhn. S*CKMYP is een hypnotiserend digitaal beeld- en klankuniversum. Met behulp van de nieuwste technologie worden beelden gekneed en vervormd, die een visuele stroomversnelling creëren. Deze stroom van beelden vloeit harmonisch samen met de taal en de stem van Peter Verhelst. De beeldenstroom vormt een koortsdroom van onze digitale samenleving; de tekst wordt een mantra voor het digitale tijdperk.

Er zijn enkele bijzondere overeenkomsten te vinden in de producties van Anna Sanders Films. Het werk is vaak een reactie op plaatsen en gebeurtenissen. Locaties worden met enige afstandelijkheid geobserveerd, zonder de aandacht van de toeschouwer een bepaalde richting in te sturen. Simpele narratieve structuren die de aandacht en reactie van de toeschouwer bepalen worden uitdrukkelijk vermeden. Tijd is een terugkerend thema; of beter gezegd de gelaagdheid van tijd en het geheugen. De kunstenaars stellen de toeschouwers in staat zich onder te dompelen in de schoonheid van beelden en hun betekenis. World Wide geeft een overzicht van de producties van Anna Sanders Films. Daarnaast zullen een aantal nieuwe producties tijdens het festival in première gaan.

• World Wide Main – een selectie van nieuwe internationale videotapes en net-art.
• World Wide Solo – een overzicht van het videowerk van de Portugese kunstenaar Edgar Pêra.

De single-screen programma’s zijn te zien in dagelijks wisselende zaalvoorstellingen, vaak in aanwezigheid van de kunstenaars. Een selectie van de single-screen programma’s, de net-art en CD-ROM’s is gedurende het festival ook te zien in de World Wide Media Lounge. In deze lounge staan een twintigtal beeldschermen opgesteld. Hier kan de bezoeker, weggezonken in een van de comfortabele zitelementen, door middel van een keuzemenu zelf bepalen welke videotapes, CD-ROM’s en net-art hij wil zien. De bezoeker kijkt, speelt en zapt zich een weg tussen de verschillende producties, maar kan ook inhoudelijke routes volgen die door het festival zijn uitgezet.

In Post CS zijn ook gevestigd: het Stedelijk Museum Amsterdam (2e en 3e etage), Post Amsterdam (het vervolg op Pakhuis Amsterdam) (9e en 10e etage) en cafe restaurant Post CS (11e etage).

Adres:
POST CS (voormalig TPG gebouw)
Oosterdokskade 3-5
Amsterdam

Bereik:
POST CS ligt op loopafstand van het Centraal Station Amsterdam.

Openingstijden:
10 juni: opening (gasten en pers)
11 – 20 juni: dagelijks van 11 – 24 uur

Toegangsprijzen:
Entree: € 7 / € 5 Festivalpas € 40 / € 25: geldig voor alle 10 festivaldagen

Korting voor studenten op vertoon van studentenkaart.

Kaartverkoop en reservering:
Kaarten zullen verkrijgbaar zijn aan de festivalkassa in POST CS, via deze website of telefonisch: 020 420 77 29 (tijdens kantooruren).

Medio mei wordt het complete festivalprogramma bekend gemaakt in de gratis festivalkrant en online via deze website.

Noot voor de redactie (niet voor publicatie)

Persinformatie: Lucienne Dunnewijk
Keizersgracht 462
1016 GE Amsterdam

T: + 31 (0)20 420 77 29
F: + 31 (0)20 421 38 28
E: pers@wwvf.nl
W: www.wwvf.nl/press

Het beeldmateriaal kan vrij worden gebruikt voor publicatie mits vergezeld van de titel van het werk en de naam van de kunstenaar(s).